Κατ’ αρχάς, καλό είναι ν’ αποφεύγει κανείς κάποιες κατηγορίες συνθετικών ρούχων και υφασμάτων: ακρυλικά (acrylic), πολυεστέρας (polyester), τεχνητό μετάξι (rayon), ύφασμα με βάση το οξικό άλας (acelate), τριοξεϊκά υφάσματα (triacelate), νάιλον (nylon) και οτιδήποτε φέρει ταμπέλα με ένδειξη non-iron, wrinkle-resistant, permanent-press, stain-proof, moth-repellant, όροι δηλαδή που σημαίνουν ότι αυτά τα υφάσματα δεν τσαλακώνονται εύκολα ή δεν χρειάζονται σίδερο, είναι ανθεκτικά στον στατικό ηλεκτρισμό, στους λεκέδες και στον σκώρο. 
Προτιμότερα είναι ρούχα, εσώρουχα και, γενικότερα, είδη φτιαγμένα από υφάσματα που αφήνουν το δέρμα ν’ αναπνέει: βαμβάκι (cotton), λινό (linen), μαλλί (wool), μετάξι (silk), κασμίρι (cashmere) και, μη σας φανεί περίεργο, κάνναβη (hemp).
Τα οργανικά υφάσματα είναι μια ασφαλής λύση, ίσως η ασφαλέστερη από όλες. Αν και η τιμή τους είναι λίγο πιο ακριβή και η διάθεσή τους στην αγορά πιο περιορισμένη, αξίζει τον κόπο να τα αναζητήσει κανείς. Κι αυτό γιατί απαλλάσσουν από τους κινδύνους που προαναφέρθηκαν, οι οποίοι δεν αφορούν μόνο τα συνθετικά υφάσματα, αλλά και υφάσματα που θεωρούνται ασφαλέστερα, όπως τα βαμβακερά.
Τουλάχιστον στα μωρά και στα παιδιά, η χρήση οργανικών υφασμάτων κρίνεται απαραίτητη. Μια «βόλτα» στο Διαδίκτυο μπορεί να αποκαλύψει μαγαζιά (διαδικτυακά ή μη) με οργανικά είδη και ρούχα για κάθε περίσταση. Την αναζήτηση θα διευκολύνουν και κάποια γνωστά πολυκαταστήματα ρούχων που έχουν εντάξει σειρές από οργανικά υφάσματα στις συλλογές τους.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού θ’ αποκτήσει ευαισθησία στα χημικά ως το 2020. Ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης γι’ αυτό έχουν τα υφάσματα που χρησιμοποιούμε καθημερινά. Αντιδράστε. Οι εναλλακτικές υπάρχουν.
Πηγη:http://www.hellenicnexusmag.com/free-content/64-fabrics
