ΠΑΙΔΙΑ ΜΕ ECO-ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Ποιά είναι η σημασία του παιχνιδιού στη φύση για τα παιδιά;

Ζουμε σε μια χωρα που εχουμε τη δυνατοτητα και τις 4 εποχες του χρονου, τα παιδια μας να παιζουν στη φυση, πολυαριθμες μελετες εχουν αποδειξει τα ευεργετικα αποτελεσματα του ανθρωπου από πολύ μικρη ηλικια, όταν ερχεται σε επαφη με τη φυση:

  • Οι Fjortoft και  Sageie (2000) διαπίστωσαν ότι όταν τα παιδιά προσχολικής ηλικίας έχουν καθημερινή επαφή με το φυσικό περιβάλλον έχουν καλύτερη ψυχοκινητική ανάπτυξη από αυτά που δεν έχουν καθημερινη επαφη.
  • Στην ίδια κατεύθυνση ο Grahn et al. (1997) διαπίστωσε επίσης, ότι τα παιδιά που καθημερινά ανεξάρτητα από τον καιρό, περνούσαν κάποιο διάστημα της ημέρας σε έναν υπαίθριο χώρο πλούσιο σε βλάστηση και φοιτούσαν σε κάποιο νηπιαγωγείο έξω από την πόλη,  είχαν καλύτερη ψυχοκινητική ανάπτυξη και πιο αναπτυγμένη την  ικανότητα προσοχής από τα παιδιά  που παρακολουθούσαν κάποιο πρόγραμμα προσχολικής αγωγής στην πόλη, περιτριγυρισμένο από ψηλά κτίρια.
  • Οι Moore και  Wong (1997) διαπίστωσαν ότι τα παιδιά παίζουν χωρίς  ιδιαίτερες συγκρούσεις κοντά στη φύση. Συναισθηματικά, η επαφή με τη φύση και τα στοιχεία της, μειώνει το άγχος, δημιουργεί καλή διάθεση και αυξάνει την ικανότητα προσοχής (Bohling-Phillippi, 2006;Louv, 2006, (Wells 2000, Grahn, et al. 1997, Taylor et al. 2002)
  • Τα παιδιά σύμφωνα με έρευνα του Greenman (2005) βρίσκουν τους υπαίθριους χώρους παιχνιδιού πιο ελκυστικούς και τους προτιμούν.
  • Όταν τα παιδιά δεν εξοικειώνονται από μικρή ηλικία με τη φύση  και δεν αποκτούν θετικές εμπειρίες είναι πιθανό να αναπτύξουν φόβους και προκαταλήψεις απέναντι στη φύση (Beach, 2003).
  • Τα παιδιά των οποίων τα σπίτια τους είναι κοντά στη  φύση είναι πιο ανθεκτικά σε στρεσσογόνες καταστάσεις. Παρουσιάζουν με μικρότερη συχνότητα διαταραχές συμπεριφοράς, άγχος και κατάθλιψη,  και έχουν υψηλότερη αυτοεκτίμηση. Όσο περισσότερο τα παιδιά είναι κοντά στη φύση, τόσο περισσότερο επωφελούνται (Wells & Evans 2003, Kahn, 1999).
  • Τα παιδιά που έχουν επαφή με το φυσικό περιβάλλον, παρουσιάσουν αυξημένη ικανότητα συγκέντρωσης και αυτοελέγχου, αρρωσταίνουν λιγότερο, και έχουν καλύτερη φυσική κατάσταση Grahn, et al.1997, Fjortoft & Sageie 2001).

Πηγη αρθρου: eclass.uth.gr/eclass/modules/document/index.php?course=SEAC192…ppt