Τα τελευταία χρόνια οι νέοι άνθρωποι δείχνουν όλο και μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την προστασία του περιβάλλοντος. Πάρα πολλοί εκπαιδευτικοί, αλλά και γονείς, κατευθύνουν πλέον τη νέα γενιά προς την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.
Ως Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Π.Ε) σύμφωνα με τη διατύπωση των Hungerford, Peyton και Wilke, είναι η διαδικασία η οποία θα βοηθήσει τους πολίτες να αποκτήσουν γνώση του περιβάλλοντος και, πάνω από όλα, να γίνουν ικανοί και αποφασισμένοι, να έχουν διάθεση να εργαστούν, ατομικά και συλλογικά, για την επίτευξη και τη διατήρηση μιας δυναμικής ισορροπίας μεταξύ της ποιότητας ζωής και της ποιότητας του περιβάλλοντος.
Περιβάλλον βέβαια για την Π.Ε δεν είναι μόνο το φυσικό (χλωρίδα, πανίδα, βιότοποι, οικοσυστήματα κ.λ.π.). Είναι το δομημένο περιβάλλον (αρχιτεκτονική χωρών, οικισμοί, τεχνικά έργα κ.λ.π.), το πολιτιστικό περιβάλλον (μνημεία, τέχνες, τα έθιμα και οι λαϊκές παραδόσεις κ.λ.π.) και το κοινωνικό περιβάλλον (χωροταξική οργάνωση, οικονομία κ.λ.π.)
Συγκεκριμένα, οι στόχοι της Π.Ε. είναι:
- Ενημέρωση: τα άτομα και οι κοινωνικές ομάδες να ενημερωθούν για το περιβάλλον και τα προβλήματά του και να ευαισθητοποιηθούν.
- Γνώση: να κατανοήσουν μέσα από εμπειρίες τα προβλήματα του περιβάλλοντος και την αλληλεπίδραση ανθρώπου – περιβάλλοντος.
- Ευαισθητοποίηση: να διαμορφώσουν αξίες και να αναπτύξουν το ενδιαφέρον για το περιβάλλον και διάθεση για ενεργό συμμετοχή στη βελτίωση και προστασία του.
- Δεξιότητες: να αποκτήσουν τις απαραίτητες ικανότητες για τον προσδιορισμό και την επίλυση των περιβαλλοντικών προβλημάτων.
- Συμμετοχή: να δώσει ευκαιρίες για δράση και ενεργό συμμετοχή για την επίλυση περιβαλλοντικών προβλημάτων.
Πηγή:www.flowmagazine.gr
