Η απεριοριστη ελευθερια της καμπυλης, σε παιδικους χωρους.
Χωρικη πλαστικοτητα, κινηση & ροη στο χωρο, οι καμπύλες γενικά στην αρχιτεκτονική χρησιμοποιούνται για να ηρεμούν το μάτι του θεατή & του χρηστη. Το μάτι ‘τρεχει’ ανεμποδιστα στο χωρο με μια φυσική ευκολία και ευχαρίστηση.
Είναι η πιο οικεία γραμμή στον άνθρωπο για τον λόγο ότι είναι η γραμμή που συναντάμε τόσο στη φύση, στα βουνά, στα δέντρα, στο νερό, στην άμμο, στα σύννεφα, όσο και στο ανθρώπινο σώμα. Ακόμη περισσότερο, όμως, παραπέμπει στη θηλυκή φύση και την τρυφερότητα. Είναι η γραμμή του συναισθήματος και της αυθόρμητης έκφρασης, στοιχεια απαραιτητα για έναν παιδικο χωρο & όχι μονο.
